آیا تظاهرات در سرزمینهای اشغالی رنگ اقتصادی می‌گیرد؟
تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۷۵۵۵۷
برخلاف تصوراتی که بعضا از سوی رسانه ها ساخته شده است، در اذهان صهیونیست ها موضوع ساختار قدرت، دموکراسی و حتی اقتصاد نگران کننده تر و چالش برانگیزتر از امینت است.
به گزارش مشرق، شب‌های ناآرام تل آویو و برگزاری حداقل ۳ تظاهرات بیش از ۱۰۰ هزارنفری در این شهر، توجه رسانه‌ها را به سرزمینهای اشغالی جلب کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هرچند تظاهرات‌های اخیر در واکنش به اقدامات نتانیاهو برای تغییر قوانین و اختیارات دیوان عالی است، اما در این یادداشت سعی داریم مروری بر شرایط اقتصادی و برخی تظاهرات‌های اقتصادی دو سال گذشته داشته باشیم.
عاملی که به باور برخی تحلیل گران صهیونیستی، مؤلفه ای مهم در رخ دادن تظاهرات‌های شب‌های آغازین ۲۰۲۳ در سرزمینهای اشغالی بوده و ممکن است به یک اعتراضات اقتصادی تبدیل شود.
آیا شرایط اقتصادی بهتر از امنیت است؟
دو سال گذشته در سایه جنگ اوکراین و بی ثباتی سیاسی داخلی متأثر از تکرارهای انتخاباتی، شرایط اقتصادی برای صهیونیست‌ها بسیار بغرنج‌تر شده است.
شاید در نگاه اول جامعه ایرانی به واسطه عدم شناخت دقیق، شرایط اقتصادی صهیونیست‌ها را یک زندگی نرمال بداند و امنیت را چالش جدی یهودیان سرزمینهای اشغالی بواسطه حضور نیروهای مقاومت فلسطین و حمایت‌های ایران فرض بگیرد.
اما جدیدترین نتایج از یک مرکز صهیونیستی در ماه پایانی ۲۰۲۲ نشان می‌دهد اتفاقاً علی رغم مشکلات وسیع امنیتی و ترس صهیونیست‌ها از این مسئله، شهروندان سرزمینهای اشغالی حکومت رژیم صهیونیستی را در تأمین اقتصاد و رفاه نسبت به امنیت، ناتوان‌تر می‌دانند.
در نتایج مرکز دموکراسی اسرائیل صراحتاً آمده است همواره شهروندان رژیم معتقد بوده‌اند که ساختار سیاسی در تأمین امنیت بیش از تأمین رفاه موفق بوده است. نمودار زیر پاسخ به میزان تأمین امنیت و رفاه در ۴ سال اخیر را نشان می‌دهد. (آبی امنیت، سبز رفاه)
این آمار قطعاً شوکه کننده خواهد بود. اگر در سال ۲۰۲۰ نزدیک ۸۰ درصد معتقد بودند رژیم صهیونیستی توانسته است امنیت آنها را تأمین کند، اما همان سال تنها ۳۰ درصد موافق تأمین شدن رفاه شأن بوده‌اند.
کاهش میزان رضایت از وضعیت رفاه در سال ۲۰۲۲ به ۱۸ درصد، نشان می‌دهد که شرایط تورم، جنگ اوکراین و ناتوانی لاپید در مدیریت اوضاع به شدت صهیونیست‌ها را اذیت کرده است و تحلیل‌هایی مبنی بر تأثیر جدی مؤلفه اقتصاد بر بازگشت نتانیاهو به قدرت دور از واقعیت نیست.
در سوی مقابل تنها ۴۸ درصد موافق تأمین شدن امنیت بوده‌اند که آمار قابل قبولی برای رژیم صهیونیستی هم نیست.
اعتراضات اقتصادی ۲۰۲۰، وسیع‌تر از ۲۰۲۲
علی رغم اینکه تظاهرات‌های اخیر بواسطه موضوع ویژه اش و جمعیت آن مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت، اما سرزمینهای اشغالی دوسال پیش هم شاهد تظاهرات گسترده در چند شهر مختلف هم بوده است.
از مردادماه ۱۳۹۹ تظاهراتی شروع شد که طبق برآورد پلیس، تنها در یک روز تظاهرات بیش از ۵۰۰۰ تن در شهرهای قدس، تل آویو و قیساریه شرکت کرده بودند. علاوه بر این تظاهرات‌های دیگری در سراسر اراضی اشغالی برگزار شد.
این تظاهرات در اعتراض به اوضاع نابسامان اقتصادی ناشی از انتشار ویروس کرونا برگزار شد و معترضان با سر دادن شعارهایی علیه نتانیاهو، استعفای وی را خواستار شدند.
صدها تن نیز در پارک چارلز کلور در تل آویو و حدود ۳۰۰ تن هم مقابل منزل ویژه نتانیاهو در قیساریه تجمع کردند.
تظاهرات‌های مشابه دیگری هم در مقیاس کوچک‌تر در سراسر اراضی اشغالی برگزار شد. همزمان نیروهای پلیس اسرائیل در تمامی مکان‌ها حاضر شده و خودروهای ضد شورش را در این اماکن مستقر کردند. تظاهرات سال ۲۰۲۰ در چند روز و در چندین نقطه با جامعه آماری و پراکندگی بیشتری برگزار شد.
این تظاهرات تا بیش از ۳۰ هفته هم ادامه پیدا کرد و به شنبه‌های سیاه مشهور شد. اعتر اضات به صورت سریالی در میدان پاریس قدس اشغالی، روبروی منزل نتانیاهو ادامه داشت.
تجمعاتی که در اعتراض به سیاست‌های کرونایی، اقتصادی و فسادهای نخست وزیر رژیم صهیونیستی در جریان بود. از نکات جالب توجه این اعتراضات آن بود که معترضان، اجتماع خود را «جنبش پرچم‌های سیاه» نامیده‌اند و فریاد می‌زنند: "بگذارید نفس بکشیم"
ناگفته نماند همان زمان نوک اعتراضات به سوی نتانیاهو بود و بخشی از تظاهرکنندگان وضعیت اقتصادی و نارضایتی را نتیجه قربانی شدن دموکراسی از سوی نتانیاهو می‌دانستند چیزی که اکنون هم در جریان است.
گفتنی است رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۱۱ هم شاهد تظاهرات‌های گسترده اقتصادی بود. هزاران نفر در اعتراض به تصویب لایحه بودجه سال ۲۰۱۲ رژیم صهیونیستی و وخامت اوضاع اقتصادی خود تظاهرات کردند.
در این تظاهرات، علاوه بر تل‌آویو گروهی از معترضان به سیاست‌های اقتصادی دولت، در شهر قدس و در مقابل منزل بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی نیز تجمع کردند و دست به تظاهرات زدند.
تظاهرات اصلی از خیابان‌های تل‌آویو آغاز شد و حدود ۱۰۰۰ تن با تجمع در میدان "المسرح" جایی که در سال ۲۰۱۱ یک جوان اسرائیلی در اعتراض به اوضاع نامناسب اقتصادی خود را به آتش کشید، شعار می‌دادند "از سرمایه‌داران بگیرید نه از همه". در شهر "بئر السبع" نیز تظاهرکنندگان در حالی که پلاکاردهایی علیه تصویب بودجه در دست داشتند، شعار "خواهان عدالت اجتماعی هستیم" سر دادند.
سرزمینهای اشغالی در ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ شاهد تظاهرات بسیاری بود که هدف از آنها تحقق عدالت اجتماعی و بهبود وضع زندگی شهروندان بوده است، مهمترین این تظاهرات تابستان سال ۲۰۱۱ برگزار شد که در جریان آن ده‌ها هزار صهیونیست در اعتراض به گرانی موجود به خیابان‌های تل‌آویو ریختند.
آیا اعتراضات حقوقی سیاسی ۲۰۲۲ به اعتراضات اقتصادی منجر می‌شود؟
علی رغم اینکه نتانیاهو به خواسته دیوان عالی برای برکناری وزیر داخلی کابینه به واسطه دارا بودن سابقه فساد تن داد، اما اصرار نتانیاهو بر تغییر اختیارات و تداوم تظاهرات نگرانی‌های جدی برای تسری این اعتراضات به فضای اقتصادی نه چندان با ثبات رژیم وجود دارد.
آویگدور لیبرمن رهبر حزب "اسرائیل خانه ما" و از مخالفان نتانیاهو و وزیرمالی در کابینه پیشین در سخنانی در خصوص تداوم تظاهرات و ایستادگی کابینه نتانیاهو گفته است: «با اعتراضات کنونی، اسرائیل به سمت بحران اقتصادی بی‌سابقه‌ای پیش می‌رود که دهه‌ها است چنین چیزی را شاهد نبودیم و مسئولیت آن کاملاً به گردن نتانیاهو است.»
پایان سخن
برخلاف تصوراتی که بعضاً از سوی رسانه‌ها ساخته شده است، در اذهان صهیونیست‌ها موضوع ساختار قدرت، دموکراسی و حتی اقتصاد نگران کننده تر و چالش برانگیزتر از امینت است.
آنچه در تظاهرات اخیر مسئولین و سران صهیونیستی را نگران کرده است پیوند خوردن این تظاهرات با مسئله نه چندان با ثبات اقتصاد و همراه شدن آن با جنگی دیگر با غزه است.
باید منتظر بود و دید تظاهرات گسترده کنونی که برآمده از چالش‌های بنیادی سیاسی و هویتی صهیونیست‌ها همراه با چالش‌های جدی اقتصادی در سال‌های اخیر است، به چه سرنوشتی دچار خواهد شد یا سرنوشت سیاسی نتانیاهو را تغییر خواهد داد؟
منبع: مهرمنبع: مشرق
کلیدواژه: جشنواره فجر قیمت رژیم صهیونیستی نتانیاهو تل آویو آویگدور لیبرمن سرزمینهای اشغالی کابینه نتانیاهو پلیس اسرائیل خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت سرزمین های اشغالی رژیم صهیونیستی شرایط اقتصادی صهیونیست ها نشان می دهد برگزار شد رسانه ها تل آویو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۷۵۵۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رمزگشایی از سکوت و استیصال نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی
طی روز‌های اخیر، یک سؤال مهم و اساسی ذهن روزنامه‌نگاران و تحلیلگران صهیونیستی و غربی را به خود مشغول کرده است. این موضوع، مربوط به سکوت بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در قبال واکنش شجاعانه و قاطعانه جمهوری اسلامی ایران و عملیات پهپادی گسترده کشورمان در اراضی اشغالی بوده است.
تحلیل‌ها و قرائت‌های متنوعی از این سکوت بی‌سابقه ارائه شده که البته همگی دارای یک مخرج‌مشترک هستند: سردرگمی نتانیاهو در قبال وضعیت موجود. به‌عنوان‌مثال، نشریه فرانسوی لوموند در این خصوص می‌نویسد: «از زمانی که ایران با بیش از ۳۰۰ پهپاد و موشک به اسرائیل حمله کرد، بنیامین نتانیاهو به طرز شگفت‌آوری ساکت است. نتانیاهو در عوض اجازه داده که به‌جای او دو تن از رقبایش در کابینه جنگی اسرائیل که اینک دچار دودستگی شده اظهار نظر کنند: اولی یوآو گالانت و دومی بنی گانتس.»
واقعیت امر این است که نتانیاهو و دیگر اعضای کابینه وی مانند بن گویر و گالانت، اساسا تصور واکنش فوری، گسترده و قاطعانه جمهوری اسلامی ایران را در قبال جنایت وقیحانه تل‌آویو در دمشق نمی‌کردند. اکنون استراتژیست‌های آمریکایی و صهیونیستی متفق‌القول هستند که درک صهیونیست‌ها ازصبر استراتژیک ایران بسیار ناقص ومحدود بوده وهمین مسأله، آنها را به‌سوی یک خطای محاسباتی و راهبردی بسیار هزینه‌ساز سوق داده است. هم‌اکنون نتانیاهو ازیک‌سو بدترین ضربه ممکن را از سوی جمهوری اسلامی ایران دریافت کرده است: مانور پهپاد‌ها و موشک‌های کروز و بالستیک جمهوری اسلامی ایران در آسمان اراضی اشغالی، میلیون‌ها صهیونیست را آشفته ساخت و هدف تعیین‌شده در منطقه نقب نیز مورد اصابت موشک‌های ایرانی قرار گرفت. فراتر از آن، برای نخستین بار عمق استراتژیک اراضی اشغالی توسط یک کشور (نه یک گروه مقاومت) مورد هجمه قرار گرفت تا جایی که صهیونیست‌ها برای مهار آن ناچار به استعانت از آمریکا و برخی کشورهای منطقه‌شدند.
سکوتی از جنس شکست و نابسامانی
دلیل سکوت نتانیاهو، تفکر استراتژیک و تدبیر وی نسبت به وضعیت موجود نیست. این سکوت ریشه در شوک ناشی از شکستی سنگین دارد که نخست‌وزیر رژیم اشغالگر قدس تصور آن را نمی‌کرد. اتفاقا یکی از اصلی‌ترین دلایل تماس‌های مکرر دولت‌های آمریکایی و اروپایی با تل‌آویو، نگرانی از همین وضعیت روحی و روانی وی است. نتانیاهو پس از شکست در رسیدن به اهداف اعلامی خود در جنگ غزه، اکنون رقابت بازدارندگی را نیز به جمهوری اسلامی ایران واگذار کرد. فراتر از آن، اگر رژیم جعلی اسرائیل در قبال این شکست سنگین واکنشی از خود نشان دهد با تصاعد بحران‌های داخلی، پیرامونی و جهانی علیه خود مواجه خواهد شد. آنچه بازیگران غربی را نگران ساخته، صلح و امنیت در منطقه نیست، زیرا آنها اساسا ایجاد منطقه امن و باثبات را خط‌قرمز راهبردی خود تلقی می‌کنند. واشنگتن و اتحادیه اروپا طی ماه‌های اخیر بار‌ها نتانیاهو را به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم تشویق به ادامه نسل‌کشی در غزه کردند، اما اکنون معادله برای غرب نیز غیرقابل پیش‌بینی شده و این همان موضوعی است که کاخ‌سفید و اروپای واحد از آن وحشت دارند. وارد شدن آنها به لایه‌های عمیق بحرانی که نتانیاهو می‌تواند برای آنها خلق کند، مترادف با ورود سنگین‌ترین هزینه‌های راهبردی و تنش‌های غیرقابل‌مهار ممکن برای غرب خواهد بود. رمز نگرانی غرب از سکوت نتانیاهو این است که نسبت به ماهیت و جنس این نوع سکوت اشراف دارند: سکوتی که از سر اقتدار و محاسبه باشد با سکوتی که منبعث از استیصال و بحران روانی باشد کاملا متفاوت‌است ....
آشفتگی مزمن صهیونیست‌ها
آنچه امروز در اراضی اشغالی و کابینه نتانیاهو نمود دارد، نوعی آشفتگی مزمن و تصاعدی است. شکست از مقاومت فلسطین در جنگ غزه، استیصال در برابر مقاومت یمن و لبنان، تشدید بحران‌های داخلی در اراضی اشغالی، شکاف در کابینه جنگ و درنهایت، عملیات پهپادی و موشکی غرورآفرین و بی‌سابقه جمهوری اسلامی ایران در عمق استراتژیک اراضی اشغالی جملگی به بروز شرایطی غیرقابل تصور در تل‌آویو منجر شده است. دوباره تاکید می‌شود که عمق استراتژیک اراضی اشغالی توسط پهپاد‌ها و موشک‌های ایرانی مورد هدف قرار گرفته است. در این میان، قطعا اصلی‌ترین بازنده میدان سران رژیم نامشروع اسرائیل و در راس آنها، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر و گالانت وزیر جنگ این رژیم محسوب می‌شوند.
متعاقب عملیات جمهوری اسلامی ایران، تل‌آویو پس از طوفان‌الاقصی با شوک اطلاعاتی دیگری مواجه شد. برخی سران آمریکایی و صهیونیستی مدعی بودند اساسا ایران اقدامی در مواجهه با تل‌آویو صورت نمی‌دهد و برخی دیگر، از یک اقدام عملیاتی محدود توسط نیروهای مقاومت در دیگر کشورهای منطقه سخن می‌گفتند. در بهترین حالت ممکن، برخی منابع صهیونیستی مدعی بودند به‌زودی حمله‌ای مستقیم از سوی ایران با تبعاتی محدود صورت خواهد گرفت، اما همه این پیش‌بینی‌ها نادرست از آب درآمد. رژیم صهیونیستی شاهد وقوع عملیاتی مستقیم از سوی ایران با تبعاتی گسترده بوده است. نمایش موزون صدها پهپاد و موشک در آسمان اراضی اشغالی، نقطه آشکارساز شکست و ضعف اطلاعاتی و میدانی رژیمی است که کودک‌کشی وحشیانه در نوار غزه را دستاورد ماه‌های اخیر خود قلمداد می‌کند. از این رو بار دیگر مثلث کابینه، موساد و ارتش در تل‌آویو بازی امنیتی و اطلاعاتی را به بدترین نحو ممکن باختند و جبران این شکست نیز مانند عملیات طوفان‌الاقصی برای صهیونیست‌ها غیرممکن خواهد بود.
جای سیلی ایران بر گونه صهیونیست‌ها
صورت مسأله اکنون مشخص است: نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی قدرت توصیف معادلات موجود و صحنه‌ای که با آن مواجه است را نیز ندارد، چه رسد به قدرت تحلیل ماجرا و متعاقبا اقدام درقبال آن. افشاگری برخی رسانه‌های غربی ازجمله نیویورک‌تایمز و آکسیوس از تماس‌های تلفنی مکرر نتانیاهو و بایدن و هشدار واشنگتن به تل‌آویو درخصوص هرگونه اقدامی در قبال بدتر شدن ماجرا در قبال صهیونیست‌ها، منبعث از ضعف زوج آمریکا ــ اسرائیل در برابر ایران اسلامی است. بدون شک، حیرت و شوک ناشی از سیلی سخت جمهوری اسلامی ایران بر گونه صهیونیست‌ها به اندازه‌ای نتانیاهو و دیگر سران رژیم صهیونیستی را زمینگیر کرده که جایی برای ریسک‌پذیری بیشتر آنها در قبال تحولات منطقه و نظام بین‌الملل باقی نگذاشته است. این مصداق همان شکست هیبریدی (ترکیبی) نتانیاهو در ابعاد گوناگون تلقی می‌شود .
منبع: روزنامه جام جم
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
تداوم کاهش قیمت سکه در بازار